3.8. VOORBEELD VAN EEN WERKCYCLUS
Het sterilisatieprogramma van sterilisatoren kan effectief worden beschreven als een opeenvolging van fasen, elk met een specifiek doel.
Bijvoorbeeld, het universele programma (cyclus B, 134°C - 4'), na het laden van het materiaal in de kamer, het sluiten van de deur, het selecteren van
het programma en het starten van de cyclus (na het vergrendelen van het deuropeningsmechanisme), zal de volgende volgorde suggereren (zie
onderstaande grafiek):
1
Voorverwarming van de generator en sterilisatiekamer;
2
Verwijdering van lucht en penetratie van stoom in het materiaal door het uitvoeren van een reeks fasen van vacuüm (extractie van vloeistof uit de
sterilisatiekamer) en druk (injectie van stoom in de kamer);
3
De druk stijgt, met als gevolg een verhoging van de stoomtemperatuur, naar de voorwaarden voor sterilisatie (in het voorbeeld, 134°C);
4
Stabilisatie van druk- en temperatuurwaarden;
5
Uitvoering van het sterilisatieproces voor de voorziene tijd (in het voorbeeld, 4 minuten);
6
Drukverlaging van de sterilisatiekamer;
7
Droogfase onder vacuüm;
8
Ventilatiefase van de lading door middel van steriele lucht;
9
Nivellering van de druk in de sterilisatiekamer naar de atmosferische waarde.
Na deze laatste fase kan de deur worden ontgrendeld en kan de lading uit de sterilisatiekamer worden verwijderd.
Er moet worden opgemerkt dat de fasen 1, 3, 4, 6 en 9 in alle cycli identiek zijn, met bescheiden variaties in de duur afhankelijk van de hoeveelheid en
de consistentie van de lading en de verwarmingsomstandigheden van de sterilisator; de fasen 2, 5, 7 en 8 daarentegen variëren hun configuratie en/of
duur afhankelijk van de gekozen cyclus (en dus van het type lading) en van de door de gebruiker gemaakte keuzes.
A DRUK (BAR)
B PROCES
C TIJD (MIN)
D GEFRACTIONEERD VACUÜM
E
VACUÜM DROGING
Voor details over de verschillende beschikbare programma's wordt verwezen naar de bijlage programma's.
NL
17