Inhoudsopgave
Advertenties
Hoofdstuk 3
Inleiding en testopstelling
3.
3.1 ABR
ABR: auditieve hersenstam respons
Auditieve hersenstamrespons, ook wel hersenstamauditieve evoked potentials genoemd, worden veel gebruikt op het gebied
van neurologisch onderzoek en KNO. Het is een niet-invasieve elektrofysiologische techniek gebaseerd op het principe van
elektro-encefalografie (EEG), die objectieve test, reproduceerbare informatie geeft over de auditieve functie, van het slak-
kenhuis tot de hersenstam.
Het toont de elektrische activiteit van perifere auditieve banen na toepassing van een akoestische stimulatie (meestal een klik)
in de algemene activiteit van het EEG. ABR's maken daarom gebruik van een middelingstechniek om de specifieke auditieve
elektrofysiologische reacties zichtbaar te maken (verbetering van de signaal-ruisverhouding).
ABR-technieken worden veel gebruikt voor het onderzoeken van de zenuwgeleiding in de auditieve banen, latency ABR
(presentatie van akoestische stimulatie met een vaste intensiteit van 80 dBnHL bijvoorbeeld) en onthullen zo alle storingen
die duidelijk zijn in deze auditieve banen: akoestisch neuroma, demyeliniserende ziekten (multiple sclerose, leucodystro-
fie...), alle retro-cochleaire ziekten en auditieve neuropathie.
Door akoestische stimulaties met afnemende intensiteit toe te passen, maken ABR's het bovendien mogelijk om de gehoor-
drempel voor elk oor te objectiveren (drempel-ABR). De ABR geeft informatie over de mogelijke aanwezigheid van cochle-
aire pathologieën (perceptievertraging met een stijging van de gehoordrempels), maar ook over de mogelijke aanwezigheid
van ziekten in het middenoor (verschuiving van de curven).
Typische ABR-plots bestaan uit verschillende golven genummerd van I tot V. In het geval van latente ABR's (neurologische
tracering) moeten de golven I, III en V duidelijk geïdentificeerd worden in een context van normaliteit, met variabiliteit in de
aanwezigheid van golven II en IV. Deze golven moeten zich binnen een normaliteitsbereik bevinden.
Een toename van deze latentietijd is een teken van een geleidingsprobleem en suggereert dat aanvullend onderzoek nodig is.
Conventioneel, en voor de duidelijkheid en eenvoud, wordt aangenomen dat golf I wordt gegenereerd door het distale deel
van de gehoorzenuw, golf II door het proximale deel, golf III door de cochlea kern en golf V door de inferieure colliculus
contralateraal aan de stimulatie.
Binnen het onderzoek naar auditieve drempels is de analyse van de ABR gericht op de ontwikkeling van golf V in de loop
van afnemende intensiteit. De intensiteit waarbij golf V "verdwijnt" wordt dan geassocieerd met de intensiteit van de auditieve
drempel voor het testoor.
ABR is een manier om op objectieve en niet-invasieve wijze de auditieve functie en zenuwroutes te evalueren bij pasgebo-
renen, kinderen en volwassenen, zowel wakker, verdoofd/gesedeerd als in spontane slaap (zonder enige verandering).
ELIOS
Gebruikershandleiding
ECH001XN115-A5 NL- 2024/01
21
Advertenties
Inhoudsopgave
